Libero. Miejsce 4 - Andrea Bari
Miejsce 4. - Andrea Bari (Włochy)
Dziś to nazwisko może budzić już może tylko mgliste wspomnienia. Andrea Bari był jednak ostoją defensywy Trentino, które na początku lat dwutysięcznych dziesiątych, pod wodzą trenera Stojczewa i z Juantoreną i Kazijskim w najlepszej formie, ale też Štokrem, Sokołowem, Visotto, Raphaelem no i samym Barim dominowało w europejskiej siatkówce tak, jak w ostatnich latach Zenit Kazań. Tyle, że gra Zenitu w najlepszym okresie była oparta głównie na zagrywce, ataku i bloku, podczas gdy gra Trentino była lepiej zbilansowana, ze znakomitym przyjęciem i w efekcie bardziej uporządkowanym rozegraniem. To też pozwalało włoskiej drużynie zdobywać cztery razy z rzędu klubowe mistrzostwo świata (wprawdzie pierwszy raz jeszcze w 2009 r.), podczas gdy Rosjanie częściej ulegali brazylijskiej Sadzie Cruzeiro. A sam Bari raz był uznany najlepszym libero tej imprezy.
Owszem, można powiedzieć, że łatwiej jest być dobrym w przyjęciu libero, gdy obok ma się takich asów w tej dziedzinie jak Juantorena, Kazijski, a wcześniej Winiarski. Jednak naprawdę, Trentino nie dobierało do swej górującej wtedy nad resztą Europy drużyny byle kogo, i sam fakt bycia jej pierwszym libero był znakiem najwyższej jakości. Potwierdził to zresztą Bari będąc dwa razy z rzędu wybieranym najlepszym libero Ligi Mistrzów.
Mały renesans przeżywała też wówczas po okresie obniżenia lotów reprezentacja Włoch, zdobywając wicemistrzostwo Europy w 2011 r. i olimpijski brąz w Londynie w 2012 r. (choć my nie daliśmy im wtedy w rozgrywkach grupowych szans...) - i działo się to przy współudziale tego zawodnika. By nie być gołosłownym - był uznany najlepszym libero Mistrzostw Europy w 2011 r.
Dodaj komentarz