Libero. Miejsce 2 - Sérgio Nogueira

Miejsce 2. Sérgio Luiz Seixas Francia Nogueira (Brazylia)

Jak to, Sérgio na drugim i trzecim miejscu? Tak, w cieniu Sergio Dutry "żył i tworzył" Sérgio Nogueira, osiągając przy tym niebanalne sukcesy, a jednak poza Brazylią nie jest zbyt znany. 

W 2006 r., u szczytu powodzenia jego drużyny narodowej, zadebiutował w kadrze i wydawało się, że wobec regularnych sukcesów na arenie południowoamerykańskiej, wielka międzynarodowa kariera stoi przed nim otworem. W kolejnych latach z Minas Tênis i Sadą Cruzeiro zdobył dziewięć razy (w tym sześć od 2010 r.) mistrzostwo Brazylii, nie schodząc po 2010 r. nigdy z podium, cztery razy Puchar Brazylii, czternaście (!!) razy od 2001 r. był wybierany najlepszym przyjmującym lub broniącym brazylijskiej Superligi, sześć razy (po 2010r.) wygrywał Klubowe Mistrzostwa Ameryki Południowej, a trzy razy z Sadą Cruzeiro Klubowe Mistrzostwa Świata (zdobył też trzy medale mniej cennego kruszcu). Przede wszystkim jednak, sam został aż cztery razy uznany najlepszym libero Klubowych Mistrzostw Świata - to osiągnięcie do którego nie zbliżył się żaden inny zawodnik.

Takiej regularności i skali zdobywanych wyróżnień mogliby mu pozazdrościć nawet Sergio Dutra, Jenia Grebennikov czy Alieksiej Wierbow, a nawet najlepsi zawodnicy na innych pozycjach. A jednak - mimo że gdy ten sławniejszy Sergio zawiesił karierę reprezentacyjną zaczęły się poszukiwania godnego zastępcy, nasz bohater nie znalazł uznania w oczach słynnego Bernardo Rezende - do brazylijskiej kadry nie powrócił nawet na jeden mecz.

Czy to kwestia konkurencji (mimo narzekań brazylijskich gwiazd, Mario Júnior to też kawał historii siatkówki), czy nie pasującej do koncepcji charakterystyki gry, czy też osobistego uprzedzenia - tego się (nie znając portugalskiego) nie dowiemy. Po prostu szkoda - trudno orzekać, czy to strata dla reprezentacji Brazylii, która i tak pozostawała na topie - dla Sérgio Nogueiry oznacza to w praktyce zaliczenie w poczet "dinozaurów" z kraju kawy (rocznik 1978), które ujawniły się światu w pełnej okazałości dopiero grubo po trzydziestce. W tym przypadku - tylko na arenie klubowej, w związku z wielkimi sukcesami Sady Cruzeiro, która, mimo że odseparowana na codzień od najlepszych drużyn europejskich, weszła - również dzięki Sergio - na niebotyczny poziom i skutecznie z nimi konkurowała.

Sérgio Luiz Seixas Francia Nogueira